Kunstschilder Stien Eelsingh (Zwolle 1903 – Meppel 1964) woonde en werkte als buitenstaander én buurvrouw in de Staphorster gemeenschap. De klassiek geschoolde en koninklijk gelauwerde kunstenaar huurde er in 1942 een vervallen boerderij, die zij met haar man Roelof Frankot zelf opknapte. Ze bouwde hier tussen de traditionele boerenbevolking een bestaan als zelfstandig kunstenaar op. Hoe Eelsingh de ziel van Staphorst voelde, begreep en verbeeldde, leidde tot een indrukwekkend expressionistisch oeuvre tekeningen, schilderijen en grafisch werk.

Eenmaal gescheiden, wist Eelsingh als kunstenaar en docent zelf de kost te verdienen door haar inmiddels fameuze ‘Witte boerderij’ tot een landelijk bekende culturele hotspot te maken. Waar kunstenaars die haar voor gingen op weinig sympathie van de Staphorsters konden rekenen, werd het atelier van Eelsingh een toeristische trekpleister. Haar kunstwerken werden verkocht voor de verf droog was en hebben tot op de dag van vandaag niets ingeboet aan zeggingskracht. Integendeel, Eelsingh was haar tijd ver vooruit. Haar schilderijen, tekeningen en grafisch werk vormen een bron van artistiek ondernemerschap en een even buitengewone als nuchtere levenshouding. Stien is nooit uit het geheugen van Meppel en Staphorst verdwenen. Ze is o.a. naamgever aan een restaurant, een straat in Meppel en in Zwolle en een charitatieve organisatie. Haar leven en werk zijn door de Stien Eelsingh Stichting zorgvuldig opgetekend en gecatalogiseerd. De stichting vindt onderdak in Stedelijk Museum Meppel.